15-dekabr 2016-yil men norozilik bilan N:149 sonli Andijon - Moskva yo'nalishidagi yo'lovchi poyezdning 8-vagoniga bir haftaga ishlash uchun navbatdan tashqari chaqiruv bilan keldim. ( Ismim Umid 23-yoshdaman vagon kuzatuvchisi bo'lib ishlayman) 11:10 poyezd Andijon vokzalidan xarakatlandi. 11:50 Marg'ilon vokzaliga kelib to'xtadi. Yo'l davomida hech kim bilan gaplashgim kelmasdi, yo'lovchilarning savoliga ham majburlikdan norizo holda javob berardim buning sababi kechagi sinfdoshlar bilan choyxonada judayam ko'p ichganim bo'lsa kerak. Poyezd Qo'qon vokzaliga to'xtadi sherigim Sarvar akaga eshikni ochishni iltimos qildim o'zim bo'lsa vagon restaranga achchiq choy ichishga ketdim. Pop 2 vokzaliga to'xtaganimizda restarandan pastga tushib sigaret tutatdim chekib bo'lib vagonga chiqib Toshkentgacha uxlab olishni Sarvar akadan iltimos qildim u rozi bo'ldi. 17:10 Toshkent Markaziy vokzaliga kelipmiz charchaganimdan judayam ko'p uxlapman shu payt mayin qo'llar sochimni silashni boshladi keyin bu qo'llar bo'ynilarimga tushdi menga bu holat judayam yoqardi, lekin tushimda bo'layotganga o'xshardi uyg'ongim kelmasdi, o'zimga yoqmagan holda uyg'onishga harakat qildim ko'zlarimni ochib qarasam qarshimda kolejda birga o'qigan guruxdoshim Dinara turar edi. men Dinara bilan judayam qalin do'st bo'lgandim shuning uchun u bilan ko'rishganda mahkam quchoqlab ko'rishdim u ham shu asnoda javob qaytardi, men uni quchganimda uyqudan endi uyg'onganim uchun va rohatbaxsh qo'llar silagani uchun Qo'tog'im turib bo'lgandi va uning oyoqlari orasiga tiralib turar edi. Man bu holatdan umuman hijolatga tushmadim Dinara qizarib bo'ynimdan mahkan quchoqlab turar edi.