Sovchilar kelyapti uyimizga. -
Nima? -
Adam, boy oila ekan, sen
ularga kelin
bölasan deyapti. -Sen rozi
böldingmi?
- Yöq. Bu nima deganiz?
Ustimdan
kulyapsizmi? -Jonim,
yig'lamasangchi, hazillashdimu.
Böldi, bugunoq sovchilarni
yuboraman. Qani endi bitta
kulchi.
Ha, ana shunday. Bilasanku,
kulganingni körsam, men
hamma
narsaga qodirman. Kel
quchog'imga.
15-may. - Adang sovchilani
qaytaribdi. - Meni ösha
tadbirkorning
ög'liga erga berishmoqchi.
Oldinroq
yuborishiz kerak edi
sovchilarizi. Men
u bolaga sirayam tegmayman,
bildizmi! Undan köra özimi
öldiraman. - Bunaqa gaplani
gapirma
sevgilim. Sensiz men nima
qilaman?
Közlarimga qara! Menga
ishonasanmi? Ishonsang, senga
va'da
beraman, hammasi yaxshi
böladi. 30-
may. - Allo, azizam seni
xiyobonda
kutyapman. Kel, senda muhim
gapim
bor. - Sönggi 15 kunda
qayerlarga
yöqolib ketdiz? Bilasizmi
ertaga nima
böladi? Ertaga ösha yigit bn
ZAGSdan
ötishimiz kerak. Menga
hammasi
yaxshi böladi deb va'da
bergandiz.
Yolg'on gapirgan ekansiz. -
Vokzaldamisan, bunchalar
shovqin?
Asabiylashmagin, özi ösha
yigitni
kördingmi? -Endi buning
ahamiyati
yöq. -Axir ösha senga uylanishi
kerak
bölgan yigit... - Sizni sevaman...
-...ösha yigit... (*Menman*
demoqchiydi yigit. Aloqa uzilib
qoldi.
Qayta qilingan seriyali
qöng'iroqlarning birida
telefonni
notanish bir kishi kötardi) -
Allo! -Allo
kim bu? Menga telefoni egasi
keragidi. - Siz uning kimi
bölasiz? -
Men...men uning eriman. -
Bardam
böling uka, ayoliz hozirgina
özini
poyezd ostiga tashladi. -
A...nima?
***Hech kimning tuyg'ulari bn
öynashmang, hech qachon!